Kult św. Jana Sarkandra zaczął rozpowszechniać się na Śląsku i Morawach począwszy od daty Jego męczeńskiej śmierci - 1620 roku.
W XVIII w. był już ugruntowany w jego rodzinnym mieście Skoczowie. XVII w. przekazy Komonieckiego podają jako miejsce urodzenia-kamienicę przy Rynku,sąsiadującą bezpośrednio ze skoczowskim ratuszem.
W okresie międzywojennym w przyziemiu miejscu urodzenia zorganizowano kaplicę,gdzie odbywały się nabożeństwa ku czci bł.Jana Sarkandra.
W budynku tym znalazły siedzibę organizacje katolickie,biblioteka i Czytelnia Katolicka.
II wojna światowa,czasy powojenne zmieniły dotychczasowy bieg wydarzeń,przyczyniając się do zawieszenia kultu w tym miejscu. Dopiero w 1959 roku piwniczka ponownie odzyskała swe dawne przeznaczenie i pełni je do dnia dzisiejszego.
Jesienią 1993 roku dzięki staraniom ks. Dziekana Alojzego Zubra, z pomocą władz Urzędu Miasta, przystąpiono do prac remontowych wewnątrz budynku.
W czerwcu 1994 roku ks. bp. Tadeusz Rakoczy poświęcił odnowioną kaplicę, konsekrował nowy ołtarz. Co środę o godz.18.30 odprawiane są tutaj Msze św. Właścicielem kamienicy od 1890 roku jest skoczowska parafia św. Ap. Piotra i Pawła.
W listopadzie 1994 roku oddane zostały do użytku sale ekspozycyjne. Stała ekspozycja muzeum prezentuje życie i kult św. Jana Sarkandra w Skoczowie i na Morawach. Zgromadzone eksponaty sakralne pochodzą głównie z okolicznych kościołów-parafialnego w Skoczowie, św. Bartłomieja w Grodźcu Śląskim. Są to stare kościelne druki, obrazy,rzeźby. Na szczególną uwagę zasługują XVII w. konfesjonał, tabernakulum, płaskorzeźba dłuta Jana Wałacha z 1936 roku – św. Teresa nad Skoczowem.
Ostatnia sala muzealna przeznaczona jest na wystawy czasowe :malarstwa, grafiki, rysunku, rzeźby, fotografii, tkaniny.
